χελιδονίσματα και τα χρώματα του Μάρτη ...

χελιδονίσματα, τα κάλαντα της Άνοιξης !!!

τα παιδιά στον Πύργο την πρώτη μέρα του Μάρτη γύριζαν από σπίτι σε σπίτι .....

τραγουδώντας ένα μελωδικό καλωσόρισμα της Άνοιξης ....... 

" χελιδονάκι πέταξε, 

ήβρε κήπον κι έκατσε

και γλυκοκελάηδησε, 

Μάρτη, Μάρτη μου καλέ

Μάρτη, Μάρτη μου καλέ 

και Απρίλη θαυμαστέ

                                          τα πουλάκια αβγά γεννούν 

                                          κι αρχινούν να τα κλωσούν "

χελιδονίσματα !!!

από ημέρες πριν, τα παιδιά 7-12 ετών ετοιμάζονταν εντατικά γι’ αυτή τη γιορτή. 

Η κάθε ομάδα έκανε μια ξύλινη χελιδόνα 

την οποία τοποθετούσε στο μικρό «ξύλινο κλουβί». 

Το «κλουβί» το αποτελούσαν ένας ξύλινος σταυρός, στις άκρες του οποίου προσαρμόζονταν δυο ημικυκλικά ξύλινα τόξα, φτιαγμένα από κόντρα πλακέ ή άλλο ευλύγιστο λεπτό ξύλο, που έκαναν την κατασκευή να μοιάζει με κλουβί. 

Από το κέντρο τους, του σταυρού και των τόξων, περνούσε ένας ξύλινος άξονας. 

Αυτός μπορούσε να περιστρέφεται αριστερά-δεξιά με το τράβηγμα ενός κορδονιού. 

Πάνω στον ξύλινο άξονα και έξω από το «κλουβί» υπήρχε ένα ομοίωμα χελιδονιού που περιστρεφόταν μαζί με τον άξονα. 

Όταν ο χειριστής της χελιδόνας τραβούσε το κορδόνι του άξονα, εξαιτίας της αδράνειας συνέχιζε να περιστρέφεται η χελιδόνα και μετά το ξετύλιγμα του κορδονιού, με αποτέλεσμα το κορδόνι να τυλίγεται ξανά αλλά με αντίθετη φορά. 

Με την ολοκλήρωση αυτής της φάσης, ο χειριστής ξανατραβούσε το κορδόνι, με αποτέλεσμα την αντίθετη περιστροφή της χελιδόνας ….

Έτσι η παλινδρομική κίνηση του χεριού του χειριστή μπορούσε και γινόταν περιστροφική στη χελιδόνα, πράγμα που έδινε ξεχωριστή χαρά στα παιδιά όταν το πετύχαιναν χωρίς να παρουσιάζονται διακοπές

Το κλουβί το στόλιζαν με πρασινάδες και λουλούδια, καθώς και με διάφορες ασπροκόκκινες κλωστές, τις λεγόμενες «μάρτες». 

Μόλις ξημέρωνε η 1η Μαρτίου, τα παιδιά γύριζαν στα σπίτια περιστρέφοντας τη χελιδόνα ενώ συγχρόνως τραγουδούσαν το τραγούδι της χελιδόνας. 

Η νοικοκυρά έδινε στα παιδιά αβγά ή χρήματα και αυτά της έδιναν «μάρτες» ως δώρο για τα μικρά κορίτσια του σπιτιού. 

Αυτές τις κλωστές τις έδεναν τα κορίτσια στο χέρι ή στο λαιμό. 

Πίστευαν ότι θα τα προστάτευαν από το μαύρισμα του Μάρτη κι έτσι θα ήταν όμορφα το Πάσχα με τα καινούργια φορέματα . 

Τις φορούσαν 40 μέρες και μετά, άλλα κορίτσια τις κρεμούσαν στους φράχτες για τις πάρουν τα χελιδόνια και να φτιάξουν τις φωλιές τους κι άλλα τις έβαζαν κάτω από μια πέτρα για να δουν μετά από λίγες μέρες, ανάλογα με τα ευρήματα κάτω από την πέτρα, αν θα παντρεύονταν στο χωριό ή στην πόλη .........

                                                                                              πηγή: Βικιπαίδεια

αφηρημένη τέχνη 

στα χρώματα του Μάρτη .....